Yaslı Günlerim de Var Benim...

Biliyorum benim blogumu okuduğunuzda hep hayatın süslü püslü yanlarını gördünüz. Pek hüzün dolu starılar yazmadım. Şu anda göz yaşları içinde yazıyorum. Bugün benim canım anneannem bu dünyadan göçtü gitti arkasına bakmadan... Hiç ama hiç yakışmıyor ölüm sevdiklerimize, dokunduramıyorum, toz konudramıyorum... Sanki hiç ama hiç ölmeyeceklermiş gibi geliyor... Sanki ölüm hep sevdiklerimizin çok uzağındaymış gibi ama değil, değil işte. Seni çok özleyeceğim canım anneannem, sen bir melektin ve bu dünyaya iyilikten başka bişey bırakmadın. Kulağımda çınlıyor sesin, sürekli ettiğin nasihatler,... Seni seviyorum. İnşallah ona karşı bir yanlışım olmamıştır... Olduysa umarım beni affeder... Onu hep düğünümdeki mutlu anlarıyla hatırlamak istiyorum. Okuyucularıma paylaşmak istedim tıpkı sevinçlerimi, heyecanlarımı paylaştığım gibi... Seni çok özleyeceğim...